For the Strays – Paws of Greece voert campagne om de misstanden, de vooroordelen zogezegd, over Griekse Herder mixen te ontkrachten. Hoewel wij altijd ‘voorlichten’ over het sterke en zelfstandige karakter van de Griekse Herder mix, is het echt een fantastische huisgenoot. We zullen af en toe een adoptant van een Griekse Herder mix aan het woord laten.
Vandaag is dat Sigrid. Zij adopteerde Ouzo via ons. Ouzo leeft heerlijk vrij in België, maar heeft de nodige uitdagingen meegemaakt. Hier is zijn verhaal:
Van Jerry naar Ouzo
4 maart 2021, daar was hij dan. Een foto van kleine Jerry. Een kleine puppy gevonden in een kratje aan de haven. Zijn puppyogen geaccentueerd met een (fake) mascara lijntje maakten mij meteen in de 7de hemel dus nam ik contact op met FTS.
Afwachtend op kleine Jerry, wouden wij ons voorbereiden. We maakte het huis klaar op zijn komst, en zochten wat info over de hondensoort op via het internet…
Geen goed idee.
Als ex-husky baasje (ook een sterk karakter) achtte FTS mij capabel voor een Griekse herder. Maar het internet deed mij daar alvast erg over twijfelen.
De info op internet klonk als volgt:
“De Griekse herder, dit is een herdershond die geen onzin duldt. De Grieken en de herders zelf beschrijven hem als een ‘woeste’ hond. Door zijn onverbiddelijke woestheid moesten herders boomstammen aan de halsband van de hond vastmaken, om zijn fanatieke drift in te tomen. De woestheid van het ras neemt niet weg dat hij perfect in staat is om een kudde te bewaken. Door zijn effectiviteit in het veld wordt het gebruik van deze hond heden ten dage zelfs nog aangeraden. De moderne Griekse Herder bewaakt nog steeds de kudde en jaagt onbekende voorbijgangers of een toevallige argeloze herder weg. Dit is en zal echter nooit een huishond worden, enkel een werkhond. Niet te socialiseren met andere huisdieren of onbekenden”
Spannend, maar we gingen de uitdaging aan!
Ongeduldig wachten we af tot 28 april 2021, voor het ontvangst van ondertussen kleine Ouzo. Naamsverandering naar Ouzo omdat deze Griekse “wervelstorm” moest passen bij de katten des huize, Tequila en Boukha, de toekomstige beste vriendjes.
En toen was hij daar, kleine Ouzo. De ondertussen 4 maanden oude pup, net van het vliegtuig, in onze armen.
En met het landen van Ouzo, vervlogen gelijk alle vooroordelen.
Die kleine “wilde, woesterd” was een schattige speelvogel.
Die “waker en wegjager, was een dutsje die niet alleen wou zijn.
Die absolute werkhond, was een knuffelkop die niets liever deed dan in de zetel knuffelen.
De geen onzin duldende hond, is een voor dood spelende sufferd, als ik op zijn voorhoofd tik en “dood” commandeer.
Die niet socialiseerbare brok dolheid, knuffelt en steunt zijn beste vriendjes Cappucino en Espresso, 2 katjes, die als kittens samen met pup Ouzo opgroeide, door dik en dun.
En de stoere kolos, is een vat vol drama en verlangen naar zorg, die steun en motivatie nodig had om zelfvertrouwen te verkrijgen in zijn eigen kunnen.
Niets van aan, van die vooroordelen! Al moet ik daarnaast toch ook toegeven dat er wel trekjes van de herder naar voor komen. Trekjes en karakter die duidelijk kenmerkend zijn maar die ik alvast super hard apprecieer.
Een inkijk in het hoofd van Ouzo:
“Wie erbij hoort is geliefd, en je hoort er pas bij als mijn baasje zegt dat je erbij hoort. Anders blaf ik en speel ik voor deurbel zodat iedereen weet dat er iemand is. Dat doe ik trouwens niet alleen voor mijn baasje, maar ook voor de buren”
“Als ik je niet lief vind, en mijn baasje niet thuis is, jaag ik je weg. Probeer maar niet om in MIJN tuin te komen. Op straat is dat natuurlijk een ander verhaal, dat kom ik wel hallo zeggen en een aaitje vragen. Ieder zijn territorium, toch?
“Mijn beste vrienden, de 4 katten des huizes, lopen in de zomer graag door de tuin, maar ik ben een herder en ik heb geen schapen. Toch moet ik mijn rol waarmaken dus hoed ik de katten maar naar binnen, zo een 10 keer per dag…”
“Als mijn baasje vraagt waar Espresso, Cappucino, Tequila of Boukha is, en die zit in de tuin verstopt, zal ik deze ook maar even op commando gaan halen voor mijn baasje, ik moet ten slotte de groep samen houden”
“Ik weet heel goed wat ik moet doen, maar ondeugend zijn is zooooooo leuk, niet gezien, niet gebeurd! Hmmm spoor nagelaten, sorry…”
“Ik ben super sterk en mijn baasje vindt het niet leuk als ik trek tijdens het wandelen. Maar ik hou van mijn baasje en neem max 20 meter afstand tijdens het wandelen, dus loop ik lekker zonder leiband, ik zal mijn baasje nooit verlaten en de roedel laat je nooit in de steek!”
“Ik ben super nieuwsgierig en de tuinpoort staat per ongeluk open, eens een kijkje nemen bij de buren, en dan snel terug zodat niemand niemand het merkt, jaaa hoor, ik ben een flinke jongen”
“Baasje, ik ben moe, ik wil slapen, maar jij ligt op mijn plaats, kan ik je even aan de kant duwen? Ieder zijn slaapplek, ik mag ook niet in jou bed!”
“Ik ben een werkhond, dus, mijn baasje is planten aan het inplanten, dan zal ik maar helpen met putjes graven! Werkbuddies!!!!”
Kortom.
Hoe zenuwachtig en bang ik ook was na het lezen van het internet, en hoe zenuwachtig en bang Ouzo was tijdens de weg naar België, weg van zijn vertrouwde omgeving.
Hoe veel we nu van elkaar houden en we elkaars karakter appreciëren.
Ouzo is en blijft een vondeling met een rugzakje. Dit rugzakje zorgt sowieso voor een andere aanpak dan die bij een hondje zonder rugzak.
Ouzo was erg onzeker over zichzelf bij aankomst en vond het heel moeilijk om alleen te blijven. Hij had hierbij begrip en steun nodig. Ouzo heeft een dubbele tuin en kan zo naar de buren springen, dat zorgt voor veel ruimte en bijna altijd iemand in buurt. Tijdens de eerste periode was dit heel belangrijk voor hem, ondertussen kan hij ook ruime tijd alleen blijven, maar uiteraard met het nodige enthousiasme bij thuiskomst.
Daarnaast heeft Ouzo een heupafwijking, waardoor hij veel pijn heeft gehad en een zowel fysiek als psychisch herstel heeft moeten ondergaan na een operatie. Leuk bij Ouzo, is dat je alles wat in zijn kopje omgaat, in zijn ogen kan aflezen. Zo kon hij heel goed duidelijk maken dat hij pijn had, waar hij pijn had, wie hij vertrouwde om aan het pijntje te komen, wie niet aan het pijntje mocht komen, wat hij aankon qua wandelingen, en dergelijke. Maar daarnaast is Ouzo ook echt gesteund en gemotiveerd moeten worden om zelf te geloven dat hij zijn pootje weer kon gebruiken zonder deze pijn. En nadien, jawel, herleefde puberstreken, die Ouzo gemist had toen hij echt puber was.
De hondenschool was niets voor Ouzo. Daar was hij veel te eigenwijs voor en kreeg hij teveel speelprikkels, maar eigenlijk was het leren van basisinstructies ook niet echt een probleem. Ouzo is zeer intelligent en onthoudt instructies zeer snel en goed. Hij kijkt naar zijn omgeving waarbij hij zaken leert en overneemt van anderen. (Ja… hij gaat op stoelen zitten, op de ligstoelen liggen, kan deuren openen en is een tuinhulpje).
Aan de leiband wandelen kan Ouzo niet goed. In zijn jonge tijd had hij pijn, en kon Ouzo niet goed gaan wandelen, daarnaast is hij gewend om zonder leiband te wandelen. Nu is Ouzo sterk en enthousiast om te wandelen, net iets te sterk en enthousiast. Work in progress…
Ouzo is tenslotte heel aanhankelijk. Hij is een echte knuffelaar die uren tegen je aan kan leunen en hij doet niets liever dan in de avond op zijn rug langs je te komen liggen en buikaaitjes te ontvangen.
Tot slot is Ouzo graag bij zijn poezenvriendjes, en stelt de combinatie helemaal geen probleem. Met een schattig kefje, maakt hij duidelijk dat het speeltijd is. Maar in de avond is samen snoezen ook zeker een must!
Duidelijk.
Ouzo is niet de hond die perfect luistert en doet wat je vraagt, maar dat was ook niet mijn verlangen. Ik wou een authentieke hond, met karakter en eigenheid! Een brok energie. Een hond die speelt en knuffelt en alle liefde, die in hem zit, toont. Met zijn onzekerheden en zijn “foutjes”
En dat is zeker wat ik kreeg!
Ouzo is wel een huishond, een gezelschapshond. Zowel Ouzo als ikzelf genieten van dat samen zijn!
Nog een ps’je van Ouzo:
“5 januari word ik 2. Jazeker, onnozel baasje Sigrid zet dat een feesthoedje op mijn kopje, en wilt dan een foto trekken, en ik zal dan eens kijken en zuchten, maar geduldig wachten tot de foto is getrokken voor dat hoedje in 1000 stukjes zal verscheurd worden en als confetti door het huis gestrooid wordt. Het is tenslotte mijn verjaardag, mijn plezier!”
Groetjes,
Sigrid en (onzinnige, losbol, knuffelkop, steun en toeverlaat, huishond) Ouzo
