Lieve adoptant Michelle vertelt in haar blog over haar zoektocht naar een beste vriendinnetje, haar keus en proces met Sa(ha)ra en For the Strays – Paws of Greece.
Ze geeft hiermee een mooi en waardevol inzicht vanuit de kant van de adoptant.
Lees mee over hun reis:
In Nederland ging het goed
In totaal is Sara vier weken in Nederland geweest en heeft ze daar nauwelijks hetzelfde gedrag vertoond als in Letland. Dit kan natuurlijk ook komen omdat ze samen was met Ramses, het huis in Nederland vertrouwde en mijn ouders ook vertrouwde. Het was in ieder geval wel duidelijk dat het probleem aan het huis (of de sfeer in huis), in Letland lag.
Even oefenen zonder mij
Tijdens de vier weken dat Sara in Nederland was, ben ik een keer heen en weer naar Letland gevlogen voor examens. In mijn ogen, heeft dit Sara goed gedaan omdat ze zo ook meer zelfvertrouwen zonder mij kreeg. Daarvoor waren we eigenlijk nooit echt apart van elkaar, hoogstens één nachtje. Toen ik weer terug kwam, was ze dolblij! Hoewel ik eigenlijk nog anderhalve week vakantie van school had, besloot ik om zo snel mogelijk met de boot weer terug naar Letland te gaan. Zo kon Sara nog even wennen aan het huis, voordat mijn huisgenoten er waren. Mijn moeder besloot mee te gaan als vakantie en we hebben het enorm gezellig gehad met Sara samen. Sara was ontzettend lief en we hebben lekker gewandeld.
Shoppen met Sara
Op een middag zijn we op nieuwe-tuigjes-jacht gegaan! Sara ging mee de dierenwinkel in. Dat is ze gelukkig gewend, want ik neem haar altijd mee naar de dierenwinkel. Ze mag dan haar eigen botjes uitzoeken. Dat doet ze door in alle bakken te snuffelen en dan stil te staan voor degene die ze wil. Maar tuigjes passen, dat is toch andere koek! Sara gaf er niks om en bleef netjes stil staan. Ik was blij dat ik haar had meegenomen, want met haar dunne maar grote lijf bleek helaas niks te passen.
Alleen thuis oefenen
In die week dat mijn moeder er was, is Sara meerdere keren alleen thuis geweest om te oefenen. Ik heb mijn Letse oma/onderbuurvrouw/huisbaas (multifunctioneel is zij), gevraagd of ze Sara heeft horen blaffen en zij gaf aan niks gehoord te hebben. Trots!
Compleet andere hond
Toen mama eenmaal weg was, kwamen mijn huisgenoten langzaam weer thuis en het bleef goed gaan met Sara. Zelfs mijn huisgenoten zeiden dat Sara zo vrolijk en eigenlijk een compleet andere hond was. Ook was ze minder schuw naar nieuwe mensen toe. Op een avond kwamen er wat nieuwe vrienden bij mij thuis langs, en Sara ging er gewoon kwispelend op af. Ik moet er wel bij zeggen dat het jongens waren; Sara is altijd al meer gericht op mannen dan op vrouwen (dat komt vast door Giannis en Nikos).
Stiekem op de bank
Verder viel het mij op dat de bench echt haar plekje was geworden. Zodra ik naar boven ging, of het huis uit, ging ze gelijk in de bench liggen slapen. In het begin bleef ze daar ook liggen, maar uiteindelijk kwam ik er achter dat ze sneaky, zodra ik uit het zicht was, op de bank ging liggen. Zij dacht dat dit niet mocht, maar dat is gewoon prima dus nu ligt ze daar altijd als ze alleen thuis is.
Universiteit is weer begonnen
Sinds de universiteit weer begonnen was voor mij, bleef alles goed gaan. We zaten in ons eigen ritme, gingen lekker veel naar het bos, Sara kreeg vers eten, was vrolijk en speels.
Loslopen
Ik laat Sara nog niet loslopen. Ze is ontzettend gefocust op vogels en katten. Zodra er eentje in het vizier is, komt Sara in een soort focus waarbij ze mij niet eens meer hoort of mijn snoepjes niet eens meer ziet. Ik ben al een tijdje bezig om dit uit haar te krijgen, of het in ieder geval te verminderen. Ik ben er inmiddels achter dat stampen helpt, ze komt dan uit die focus omdat ze schrikt. Ze begint wel steeds beter te luisteren als ik nee zeg. Steeds vaker doet ze het dan ook niet. Maar ik vind het dus nog te vroeg om haar los te laten.
Later die week kwamen we twee honden tegen waar Sara stapelgek mee is, ze waren op een grasveld aan het spelen. Het is lastig om Sara dan rustig te houden. Dus ik heb de 10 meter lijn eraan gedaan en het vertrouwen maar gegeven. Ze hebben een kwartier achter elkaar aan gerend en Sara luisterde goed! Een tijdje later luisterde Sara nog steeds goed aan de riem, dus eenmaal in het bos…..
Wordt vervolgd!
