Blog

Vandaag heeft vrijwilliger Nick samen met Ζωή Σπ. en Dora, de tweede poes onder de grant van The Greek Cat Welfare Society (UK) gevangen… en geholpen. Dankzij deze rescuers kunnen we doorgaan met ons TNR (Trap Neuter Release) programma, wat de grootste noodzaak is om de zwerfdieren populatie terug te dringen.

Super trots zijn we, dat, dankzij een samenwerking met Ζωή Σπ. en @theodora anastasopoulou, de allereerste poes onder de grant van The Greek Cat Welfare Society (UK) vandaag gesteriliseerd is. Dankzij deze rescuers kunnen we doorgaan met ons TNR (Trap Neuter Release) programma, wat de grootste noodzaak is om de zwerfdieren populatie terug te dringen.

Speciaal voor dit doel hebben wij een cattrap aangeschaft.

Geïnspireerd door onze campagne, heeft nog een van onze Engelse volgers haar verhaal ingestuurd. Hoewel zij geen adoptant van ons is, delen wij graag haar verhaal! Zeker omdat haar verhaal ontzettend eerlijk is. Zij liep tegen een aantal eigenschappen van de Griekse Herder (mix) op en samen kwamen zij er zoveel beter uit. Haar verhaal leest als een boek (en is dat ook bijna…)

For the Strays – Paws of Greece voert campagne om de misstanden, de vooroordelen zogezegd, over Griekse Herder mixen te ontkrachten.

Hoewel wij altijd ‘voorlichten’ over het sterke en zelfstandige karakter van de Griekse Herder mix, is het echt een fantastische huisgenoot. We zullen af en toe een adoptant van een Griekse Herder mix aan het woord laten en in deel V is dat van een onbekende schrijfster:

Adopting Bear.

My partner and I lost our beloved Boxer breed dog early in 2021 after she lost her fight with cancer. We were devastated. We are semi-retired with a very big garden in a very rural location. It is quiet here and we are surrounded by wildlife, trees and fields and our set up is custom made for a dog. So we actively looked for someone different. Different breed, different colouring, and a rescue – someone who’d had a bad start with whom we could share our home.

When we adopted Bear in August 2021, an 8 month, castrated Greek Shepherd mix, (mixed with what, we have no idea) we knew nothing of his breed, their traits, needs, abilities and/or suitability to fit into a home environment.
We wanted a largish breed, preferably fluffy, who liked other dogs and was laid back. Bear had been found wandering in a local village and was picked up quickly by the rescue for fear of poisoning/being shot by the locals. The rescue neutered him in line with their breeding-control policies and he was given all the relevant vaccinations etc. He already weighed 35Kgs and was tall and substantial in build, although he was thin. He was very docile, compliant and seemed to take everything in his stride. He was friendly and laid-back and walked well on the lead; We could not believe our luck in finding such a perfect dog.

As Bear reached the age of 12 months, almost overnight he changed due to adolescence and the hormone changes coursing through him. Gone was the compliant easy-going dog we had come to love. He became challenging, nipping biting, ripping clothes and would dive-bomb my partner. He refused to listen to him and completely ignored any requests etc. He wouldn’t get in the car, and when he didn’t want to do something, he would sit or lay down and started crocodile death-rolling on the floor. He’d refuse to move, the mouthing was constant and with his huge jaws and paws, he could cause considerable pain. He was 57kgs now and very very defiant, strong and powerful.

Escaping our garden became the main focus of his existence and his prey drive went through the roof, killing anything he could catch regardless of the 3 meals a day he was now being fed. It was also dangerous because we are surrounded by farmer’s fields, if he got in with the sheep, the farmer could legally shoot him. Water also seemed to be a trigger for him – stream, river, puddle, the sea. he would become very excitable and jump around and pull on the lead, jumping up and nipping clothes. This was a problem for us, we were in our late 50’s and neither of us are over 5’6”. It was dangerous as he is so big and we were very worried.

But, we had fallen love with him and wanted to give him every chance to come good, even though we were struggling as because of his size and power it was important that we could control him when he tipped over the edge of excitement. We made a pact with ourselves and worked with our vet and behaviourists to find a way to deal with his behaviour. We learned that by showing we had confidence – that we were able to handle any situation, Bear learned that ‘we’d got this’ and he could relax more. We were told to buy a catch lead rather than a slip lead, and a soft muzzle which we did, and were advised not to put the muzzle on him, but to show it to him when he started to jump/nip etc. If he continued, to put it on him. We then held his collar loosely until he had calmed down. This was a game changer. He didn’t like the muzzle and so quickly realised that whilst adolescence is a normal behaviour for a dog of his age, it was not acceptable and that his actions had consequences. At no time were we violent or aggressive with him. Gentle correction was the way forward, and force is NOT the way to get the best out of this breed. We learned to stop the mouthing by offering a chew toy instead of our hands. This swapping works and now Bear happily takes the swap and his mouthing is non-existent. He does like to hold our hands in his mouth when he’s sleepy but it is very gentle and he never uses his teeth now.

We learned that Greek Shepherds love to be outside. In their natural setting, they are bred in pairs as livestock guardians to sheep/goats in the mountains. Human interaction is limited and sporadic and they often have to fend for themselves. They are constantly alert watching for any danger to their ‘flock’ (which to him, we had become). Their independent thinking makes them the perfect breed to survive in these conditions but the downside is they can come across as what is described as ‘stubborn’.

Once we had learned this, we decided to find ways to indulge his inner, innate traits and needs. Bear is always happiest relaxing on a high point in the garden where he can see all around him to assess any danger or risk, but his continual need to escape the garden and roam, made this difficult to manage. (And dangerous for him, being surrounded by fields of sheep and the very real risk of him being shot by a farmer etc). We decided to embrace this and invested in a long, plastic covered metal long line (30 metres) which we fastened to a tree. This gave Bear the freedom to be in the garden, doing whatever he wanted, but it kept him safe. He was able to indulge his love of outdoors and we could relax because we knew he was secure.

After several weeks of being on the long line at intervals during the day (we always checked on him ever 10-15 mins), we found he no longer prowled the fencing looking for weak spots. He became much more content and we were able to pack the long line away as it was no longer needed. Nowadays he is happy to lay in the garden until dark, often popping in to check we are still okay and at home, and then he comes in himself at bedtime.

Bear has always been less comfortable to be inside although this is changing. If he was/is inside, he would (and still does) position himself against the outer most door (usually our outer porch door) where he sleeps, until we move into the garden or another room, and then he gets up and re-adjusts his position to again be the barrier between any threat and us. We don’t think this will ever change as it is in his genes. However, he is not deliberately destructive although he does have a thing for cloth – towels, blankets, curtains and if given the chance will grab them and run into the garden with them!

Bear has a high prey drive. As an independent breed, they often have to find their own dinner and whilst Bear is well-fed with us, the desire to hunt remains with him. He will sniff around and dig an area which he finds interesting, often laying with his nose in the hole he has made until he catches the rat/rabbit/vole etc., or something else becomes more interesting. Again, this is not something we think he will ever outgrow, but we are more ready for it now, and in hedgehog season etc., we put the outside lights on about 30 mins before Bear goes out into the garden and we make lots of noise when opening the door to let him out. This seems to do the trick. This is something to bear in mind because if you love a beautifully manicured garden, as you may get upset once your Greek Shepherd makes adjustments to your lawn!

In Greece, many dogs, not just Shepherds dig large trenches for them to lay in and rest when the weather is hot. Bear also does this often, rarely in the same place.

When trying to learn about the breed I found many research items online made to help prospective owners learn about the breed and manage their expectations as to what their new dog may be like. Having said that, the information is often negative and the general opinion seems to be that: Greek Shepherds do not make good pets. They do not get along well with anyone other than its owner it is essential to socialize it and give at least basic obedience training from a very young age. That way it will likely still be aloof but will not perceive threats where there are none. Socialization means introducing it to different places, people, sounds, animals and situations so it knows how to react appropriately. It is difficult to train because of its strong dominant nature and tendency to be willful and stubborn. It needs experienced owners who are firm, consistent, patient and skilled. It will test your leadership and you need to know how to deal with. Do not be harsh or physical with it though, gentle and positive training techniques are best, you just need to stick to the rules you set.

As a result, some Greek rescues are reluctant to adopt out dogs with Greek Shepherd as part of their make-up. However, we wanted to share with you that every dog is different. Contrary to the research, Bear loves everybody. He is not in any way aloof, on high alert or wary of strangers. He loves meeting other dogs, cats, children and people. He has also been introduced to geese, horses, chickens, sheep and cows with no problems. With us, he loves cuddles and often comes up for a belly-rub on the sofa. This has increased over the time we’ve had him and he is also now very vocal if he wants something. He will bark at the treat tin if he thinks he deserves one, and shout at you if he thinks it’s walk time! We have not found much resistance with training Bear. He is very food driven and this is advantageous when teaching recall, sit, down, leave etc. He will never be a performing pony, (and we don’t want him to be) but if he is interested, he is easy to teach new things to. We go to local secure fields often to allow him to free-run and they have some agility equipment for the dogs to play on. Bear was very quick to pick up jumping on haybales, and obstacles and he loves splashing in water!!!

His recall is very good, but we are still hesitant to let him off in a public area, as if he is distracted, he may become selectively ‘deaf’. We are hoping this will improve in time but are still being cautious for the moment.

Bear didn’t know anything about toys when he arrived. He couldn’t get the concept of chasing and retrieving a ball, but he did know he enjoyed chewing up his soft toys and loves a good rope toy. He now loves to run after the ball but as yet still no bringing it back!

Bear is a plodder not a sprinter. He does love a good run but 30 mins of running free and sniffing is enough for him. He is much more marathon built and will walk happily for miles over Dartmoor or similar and loves the terrain there.

One of the things which first attracted us to Bear (and still is) were his looks. He is beautiful. He has a very dense double coat which helps to keep him warm, dry and cool through the seasons. He is long-haired and very fluffy. This is gorgeous, but he does need regular grooming so that his coat doesn’t get matted. There are always things caught in his fur! Leaves, twigs, burs. Luckily, he loves being groomed and happily obliges by laying upside down on the sofa or in the garden whilst we brush him. LOTS of loose hair is removed, so as with most dogs, you need to be keen on getting out the vacuum and mopping up his muddy footprints.

Bear wasn’t a fan of the car when he first arrived, but after our neighbours’ dogs jumped into the back of our car one afternoon, Bear hopped in after them and has never looked back. He loves car-rides as it usually means a lovely spot for a run about. Our message is that absolutely Greek Shepherds CAN be family dogs. Not necessary every family, not necessarily every home, not necessarily every Greek Shepherd. They need space, and seem to thrive on our peaceful surroundings. Whilst Bear is very content to go to the pub for Sunday lunch with us, we are not sure if all Greek Shepherds would thrive in a busy, noisy small home and wonder if they would cope being left regularly. We are very fortunate to live in a very rural location with lots of space and we work from home.

However, with time, love and patience most things are possible. These dogs are wonderful. Bear has soon slotted in to our routine, and seems happy and content with us. He loves being out and about as much as loafing in the garden or on the sofa. His personality comes out, a little more every day. He is a delight and SO funny. Whilst Bear is now very affectionate and engaging, it took a while for him to relax and in the beginning, he was distant and aloof. Now he bounds on the sofa for a cuddle most evenings and shouts at us if he wants a belly rub!!

What we are trying to say is that if you are thinking of welcoming a rescue into your home, PLEASE CONSIDER a Greek Shepherd if you think they could be a good fit for you and you for them. If you are prepared to manage your expectations and acknowledge that these are primarily outside livestock guarding dogs, who don’t have the normal domesticity in their genes. Whilst their affection is a slow-burn, your patience, love and commitment will certainly be rewarded. They will learn they are safe and are loved and will embrace their new lives with you to give you wonderful companionship and loyalty.

Helaas zijn wij genoodzaakt vervroegd naar buiten te brengen dat Orsa en Nikos, tijdens ons verblijf, besloten hebben de samenwerking met ons te stoppen. Ze vragen hun virtueel adoptanten hen privé te blijven steunen. Ook zullen zij adopties via Gaia dogs en virtuele adopties via Hestia helpt honden verzorgen.

Wij betreuren deze ontwikkeling ten zeerste en zullen persoonlijk alle virtueel adoptanten van honden en katten bij Nikos en Orsa privé benaderen.

De website wordt zo snel als mogelijk is up-to-date gemaakt.

Yasou! Tikani re?

Dag 8 op de Safe Haven in Griekenland. De nachten zijn kort, het lawaai is luid, maar wat is het tof om een bijdrage te leveren aan een groot probleem in Griekenland. Wat ik in een korte tijd heb meegemaakt is verschrikkelijk. 

Roedels volwassen honden die op zoek zijn naar eten, twaalf puppies die in een krat langs de weg zijn gezet zonder moeder terwijl de ogen nog niet eens open waren! Wij hebben ze opgenomen, want overleven zullen ze niet. Er zijn gelukkig mensen die voor de zwervertjes zorgen, helaas teveel die dit niet doen en honden niet als een deel van de familie zien, maar als een object. Kost het geld? Op straat!

Dag 1 begon met het introduceren van de ongeveer 100 honden die we op dit moment verzorgen. De manier van werken, de ins en outs en natuurlijk mezelf een beetje settlen in mijn te schattige caravan. Het is niet veel, maar zeker leefbaar. 

De rest van de dagen spendeer ik vooral op de safe haven. Het schoonhouden, verzorgen, ruzies oplossen en het leren kennen van de honden. Iedere hond heeft zo zijn eigen persoonlijkheid en dat is super interessant om te observeren. 

Een aantal honden kan ik helaas nog niet bij, vanwege hun achtergrond. Verwaarloosd, geslagen, opgesloten, noem het maar op. Ze zijn agressief naar mij toe en wil het risico niet nemen. Giannis (de opzichter) en zijn zoon Nikos kunnen er wel bij gelukkig. Kwestie van vertrouwen. 

Ik mag de hele dag een hoop knuffels ontvangen.

De eerste dagen hier waren de temperaturen nog erg warm overdag en slaapt bijna iedereen. Om 19:00 worden ze actief en dan wordt een conversatie voeren lastig. 

Nu is het overdag rond de 25 graden en in de nachten rond de 10. Het koelt flink af dus! 

Dan is het even rustig, maar stipt om 23:00 begint het echt. De jakhalzen en vossen worden wakker en lopen hier in de omgeving rond. Zonder oordoppen overleef je de nacht niet, het kan echt hels zijn. Maar overdag maakt het allemaal weer goed. 

We hebben een paar pups van zo’n 3 maanden lopen rond de caravan en deze zijn fantastisch. Heel lief, speels en ondeugend. Op zoek naar avonturen, met z’n allen. Geweldig om te zien. 

Mijn vervoersmiddel hier is een fiets en daarmee kan ik naar het dorp hier in de buurt naar toe. Een leuk, gezellig, maar vooral écht Grieks dorp. Flink wat aantal taverna’s, waar de oudere mensen gezellig een kaart spelletje of een ouzo drinken. Óf een freddo espresso, heerlijk! Fijn om heel even oorrust te mogen ontvangen en even uit de hectiek. 

Als het donker is, is het niet verstandig om buiten de safe haven te gaan, zonder auto. Dit ivm zwerfhonden die hun gebied beschermen en mij als gevaar zien, en de jakhalzen. 

Gelukkig is het verloop redelijk snel. Vorige week heb ik vier honden naar Nederland mogen brengen en het ontvangst was geweldig. Heel mooi om te zien hoe deze honden naar hun familie vertrokken en een klein traantje kon ik niet bedwingen (Na twee dagen kennis gemaakt te hebben met ze!). 

Op het moment van schrijven zijn alleen de pups aan het spelen en is de rest redelijk rustig. De radio staat aan met heerlijke klassiekers en we hebben net gegeten. Vanavond hoop ik op een rustige nacht, alhoewel dat tot nog toe niet meegevallen is 😉

De Safe Haven zit vol en er komen iedere dag telefoontjes binnen of we honden willen opnemen. Dit gaat helaas niet altijd en wordt er verder rond gebeld. 

Ik wil niet bedelen, maar mocht er donaties willen worden gedaan, mag je me altijd contacten. Iedere euro telt en gaat 100% naar de stichting. Hiermee kunnen wij het voer voor de honden betalen, de medicaties, de castraties/sterilisaties en nieuwe voorzieningen voor de kennels. 

Ook het volgen van onze sociale media helpt heel veel om het woord te spreiden en mensen kennis te geven wat hier werkelijk allemaal gebeurt. Gezellig dat jullie tot zover zijn gekomen en tot snel!

En we gaan door! Geïnspireerd door onze campagne, heeft nog een van onze Engelse volgers haar verhaal ingestuurd. Hoewel zij geen adoptant van ons is, delen wij graag haar verhaal!

For the Strays – Paws of Greece voert campagne om de misstanden, de vooroordelen zogezegd, over Griekse Herder mixen te ontkrachten.

Hoewel wij altijd ‘voorlichten’ over het sterke en zelfstandige karakter van de Griekse Herder mix, is het echt een fantastische huisgenoot. We zullen af en toe een adoptant van een Griekse Herder mix aan het woord laten en in deel IV is dat Susan:

“We adopted Maisey to the UK over 2 years ago from a shelter in Greece. She was found on the streets living as a stray, we don’t know anything about her history. She was taken to the shelter and luckily had no major health problems she was just underweight.

Despite her clearly being a Greek Shepherd breed or definitely a mix of that breed we have had no problems with her.

She is so friendly and playful and fitted in with our existing dogs immediately and loves playing with them. She has never shown any aggression and much to our surprise very quickly adapted to living in a home and even went to the door when she needed the toilet and will wake me during the night if she needs to go out.

Maisey can be reactive on a lead but never when she is off the lead, I don’t think that is anything to do with her breed. She has taken a while to truly bond with us and she becomes more loving and affectionate all the time. All rescue dogs take time and they are all different, we have had no problems with Maisey regarding Greek Shepherd traits that we hear about. We love her to bits.”

Geïnspireerd door onze campagne, heeft een van onze Engelse volgers haar verhaal ingestuurd. Hoewel zij geen adoptant van ons is, delen wij graag haar verhaal!

For the Strays – Paws of Greece voert campagne om de misstanden, de vooroordelen zogezegd, over Griekse Herder mixen te ontkrachten.

Hoewel wij altijd ‘voorlichten’ over het sterke en zelfstandige karakter van de Griekse Herder mix, is het echt een fantastische huisgenoot. We zullen af en toe een adoptant van een Griekse Herder mix aan het woord laten en in deel III is dat Mandy, trotse adoptant van Megali, wat ‘ENORM’ betekent.

“Meet Megali, a.k.a. Gali, Galimoo, Ladybug and a variety of other nicknames which are probably way beneath her dignity, but she still answers to them, especially if there’s food or some love and fuss involved!

Gali is a Greek Shepherd mix. We adopted her nearly four years ago from an amazing shelter in Greece. She was around 7 then, so is now around 11. She had been a stray on the streets for around 2 years and then in the shelter for 5 years.

Sadly, many people seem to believe that Greek Shepherds aren’t family dogs or aren’t suitable for small homes, so these beautiful dogs are frequently over-looked for adoption. In our experience, this perception simply isn’t true! Gali is a gentle giant. She is the softest, most intelligent, beautiful and loyal dog – and I’ve owned collies most of my life, so know all about intelligence and loyalty. Yes, she’s big – around 45kg – with a large, proud head, broad chest and a gorgeous fluffy rough – and she is strong, but she walks like an angel on the lead, always well-mannered and calm. Greek Shepherds don’t automatically need a big house, or lots of land – we live in a smallish bungalow with an average-sized garden and she’s super-happy and chilled just pottering around, sniffing and snoozing. Gali does like a snooze on a comfy sofa or bed – she’s not too choosy! She does love a nice bit of soft soil to dig in and chill – so she has her own sandpit to save our flowerbeds!

Cost-wise, she doesn’t really cost significantly more than our collies did to feed and insure. Vet bills are around the same amount, too.

She does have a stubborn streak – or let’s call it ‘independent thinking’, which probably comes from looking after herself on the streets for so long. When she first arrived, we expected it to take her a while to get used to living in a house; we thought she would perhaps need some ‘toilet training’ and might be over-protective of her food – not a bit of it! From the hour she arrived, she went in the garden when she needed to go, took her food gently from us – in fact she still prefers to have someone actually sit with her whilst she eats – and took everything in the house, from the TV to the washing machine, in her stride. She never, ever snatches food and will wait, eyes fixed on her prize, until she’s allowed to have the treat.

She, like many dogs, does not like thunder, lightning or fireworks, but she’s quite happy with some calming music and a cuddle to get through any of those. She likes her walks, but doesn’t need a vast amount of exercise, just gently plodding along beside us, enjoying sniffs and an occasional ‘hello’ with another dog. She likes cats – having shared her food with them on the streets, according to the lady who eventually rescued her – and they like her, too. She looks intimidating, because of her size and her deep bark, so she is a good guard dog, from that point of view, but is such a big softy in reality. She’s a little shy when she first meets new people, but once she knows someone, she’s always so excited to see them and greets people she loves with a massively wagging giant tail and her signature grunts and squeaks that she uses to say ‘hello, have you brought me any treats?’. She is the most expressive dog I think I’ve ever met!

To anyone who may be thinking about adopting a Greek Shepherd breed, just do it! They will pay you back a hundred-fold for any kindness and love you give to them. They are loyal, trustworthy, proud, calm, intelligent and often hilariously goofy! Obviously, I can only speak of Megali (known as ‘Big Happy’ to her rescuers) and I think she is just the most special dog in the world, but having spoken to a number of other Greek Shepherd owners, these traits seem to be common in our lovely mixes. The best thing we ever did was adopt Gali. Don’t overlook these wonderful dogs, give them a chance for a happy home, too!”

For the Strays – Paws of Greece voert campagne om de misstanden, de vooroordelen zogezegd, over Griekse Herder mixen te ontkrachten.

Hoewel wij altijd ‘voorlichten’ over het sterke en zelfstandige karakter van de Griekse Herder mix, is het echt een fantastische huisgenoot. We zullen af en toe een adoptant van een Griekse Herder mix aan het woord laten en in deel II is dat Laura, trotse adoptant van Stitch:

“Na een driedaagse rit vanuit Griekenland kwam Stitch bij ons toen hij 4 maanden oud was. Hij was heel moe, maar wat een sterke en grappige persoonlijkheid had hij al!

Vanaf de eerste dag wou hij spelen met zijn reflectie in de ramen. Ook nu is dat wat hij het liefste doet: spelen met andere honden, zeker met zijn broer Finn. Mensen vindt hij ook tof. Hij is heel sociaal en krijgt graag alle aandacht. En natuurlijk hebben we ook veel bekijk omdat iedereen het zo’n mooie hond vindt, en om wat hij soms uitsteekt .

Stitch gaat graag op uitstap. Met de trein, op de boot of gewoon gaan wandelen. Dan snuffelt hij graag overal rond. Zijn andere hobby’s zijn vliegen vangen, dingen stelen en ermee weglopen, putten graven, in de zon liggen, met de kong spelen, dutjes doen, puzzelen en pootje baden.

Hij heeft dus veel energie en is ook heel enthousiast. Hij is slim en leert snel. Een paar commando’s hebben we hem zelfs per ongeluk aangeleerd.

Als we nu bijvoorbeeld zeggen “Ga je een dutje doen?”, gaat hij vanzelf in de bench liggen. Stitch is ook heel nieuwsgierig. Als hij iets hoort of van iets schrikt, is zijn eerste reactie om er naartoe te gaan en op onderzoek uit te gaan.

Stitch is een hele zelfstandige jongen, en soms ook een echte diva met een koppig karaktertje. Hij heeft een eigen willetje en zal het zeker laten blijken als hij niet akkoord is. Dan doet hij iets wat precies een combinatie is van blaffen, janken en lucht happen. Heel grappig om te zien! Knuffelen doet Stitch niet zo graag. Hij is natuurlijk al een grote, stoere puber. Wel is hij het liefst bij ons in de buurt. Hij is graag in dezelfde kamer en loopt niet zo vaak alleen in de tuin. Als er iets is, bijvoorbeeld als andere honden te wild met hem spelen, komt hij ook direct bij ons voor ‘hulp’.

Er is natuurlijk veel werk aan een hond, en je moet veel geduld hebben, maar dat is het helemaal waard! Stitch is een heel grappig, klein, zot monstertje. We hebben elke dag plezier met wat hij allemaal uitsteekt .”

Zes maanden geleden ben ik teruggekeerd vanuit Noorwegen. Betekent dat het dan tijd wordt voor nieuwe avonturen? Zeker!

Op het moment van schrijven zit ik bij Gate C8, Schiphol. Het vliegtuig wordt nu volgetankt en over een half uur mogen we gaan boarden.

Na twee winters met Alaskan Husky’s te hebben mogen werken heb ik nu gekozen voor een ander pad: honden die op straat leven. Betekent is dat dit in voornamelijk de landen rondom de Middellandse zee een probleem is. 

Nu ben ik in contact gekomen met een asiel in Griekenland, genaamd FTS. Deze organisatie haalt honden van de straat en we hopen dat we ze tot adopteerbaar kunnen zorgen. 

Ik ben nu bijna onderweg naar Athene, waar ik een aantal dagen zal verblijven. Daarna neem ik de bus naar Kalamata. Hier wordt ik opgehaald en naar mijn verblijf gebracht.

In mijn twee vorige reizen heb ik beloofd dit stukje schrijven in leven te houden. Is me niet gelukt, excuus. Ik ga het wel deze keer nog een keer proberen! Stay tuned!

For the Strays – Paws of Greece voert campagne om de misstanden, de vooroordelen zogezegd, over Griekse Herder mixen te ontkrachten.

Hoewel wij altijd ‘voorlichten’ over het sterke en zelfstandige karakter van de Griekse Herder mix, is het echt een fantastische huisgenoot. We zullen af en toe een adoptant van een Griekse Herder mix aan het woord laten en trappen af met Isabella, trotse adoptant van Luca, die zijn leventje begon als Tessera… “nummer 4”.

LUCA:

Luca is een Griekse herdermix en nu anderhalf jaar oud .

Hij is met broertjes en zusjes als klein puppie, in een kartonnen doos, gedumpt vlakbij een shelter.

Daar leefde hij met allemaal andere honden samen, wachtende op een warm eigen mandje.

Luca kwam bij mij toen hij vijf en een halve maand oud was.

Een hele reis voor zo’n wurm wat niets gewend is.

Dan realiseer je pas hoeveel geluiden en prikkels er iedere minuut van de dag zijn. En vergis je niet, voor een buitenlandse hond is niets normaal, dus ook voor Luca niet.

Hij moest wennen, leren, leren genieten, leren luisteren enz .

Luca heeft dit alles prima gedaan, maar vergis je niet, het kost tijd, geduld, vertrouwen, doorzettingsvermogen, en het levert op, veel liefde, een geweldige hond die hond mag zijn, wederzijds vertrouwen, veel liefde, een maatje voor het leven.

Veel mensen denken misschien, oeps, een Griekse herdermix nou beter niet, te groot, te sterk, dominant, blaft het bezoek weg, en bijt de postbode in zijn kuit enz.

Die misvatting wil ik graag ontkrachten.

Luca is een grote hond, 64 cm schofthoogte en 31 kilo.

Hij is super sociaal naar mensen, kinderen, honden, katten paarden enz .

Hoe?

1. Hij was al bij de rescue gewend met vele soorten honden samen te leven.

2. Na de eerste gewenning, aan leven in een huis, verder gegaan met socialiseren, loop langs een schooltje, een speelplaats, de kinderboerderij. Letterlijk kennismaken met alles, ze zijn nieuwsgierig. Luca gaat nog vaak zitten en observeert als hij iets ziet wat nieuw voor hem is. Dat is goed, al duurt het n uur, hij kijkt en leert.

Belangrijk is dat je hond dit in zijn eigen tempo kan doen.

3. Consequent zijn, nee is nee, leer goed de basiscommando’s aan, en blijf dit herhalen.

Ga op cursus, ik heb Luca zelf getraind omdat ik veel ervaring heb met honden en ivm corona.

Trainen moet leuk zijn voor allebei. Leer een hond, en zeker je eigen hond ” lezen “, leer de hondentaal. Verdiep je erin.

De Griekse herdermix is sterk, fysiek sterk, en ook sterk van karakter.

Ze zijn trouw, leergierig, nieuwsgierig, super slim en goed trainbaar en zooo lief.

De Griekse herdermixen moeten, zoals iedere grote hond, lekker kunnen rennen, spelen met andere honden, wandelen, en snuffelen en ook geestelijk uitgedaagd worden.

Doe een speur/ zoekspelletje enz, goed voor het zelfvertrouwen.

Ik heb geen tuin, en woon op een flat, maar Luca komt 3.5 uur per dag buiten. In huis is hij super rustig.

Hij blaft niet, ook niet als de bel gaat of als er bezoek komt.

Hij is wel alert als hij iets vreemds waarneemt, en dat is prima.

Respecteer hem / haar, stel grenzen, niet straffen maar leren, leer van elkaar! Laat hem/haar ook hond zijn.

Maak plezier samen, en je hebt een maatje voor het leven.

Ik zou zo weer voor een Griekse herdermix gaan, met hun mooie verschijning, hun mooie karakter en hun trouw.