Renate over haar adoptiehond
Een van de vrijwilligers ken ik al vele jaren maar mijn liefde voor honden stond “on hold” omdat ik 60km van mijn woonplaats werk en dus niet in de positie was een hond in mijn leven te laten.
2020 kwam Corona en mijn werkgever besloot al snel dat we na deze pandemie maar maximaal 50% terug zouden keren naar kantoor🥳. Mijn vriendin die bij de stichting werkzaam is zette de deur op een kiertje bij me…. Al sinds mei dat jaar volgende ik 1 hondje in het bijzonder omdat zij me aantrok … Apple.
Zij werd meerdere keren gereserveerd en weer geannuleerd🥹 tot deze vrijwiligers zei: Ehm hoe vaak moet ze nog weer beschikbaar komen voordat jij een adoptie aanvraag instuurt???
En zo geschiedde het.
Al kent zij mij al meer dan 10 jaar en heeft zijn weet van hoe ik met mijn dieren omging .. nee ik ging gewoon de adoptie procedure in!
Geen voorkeursbehandeling niets gewoon het vastgelegde protocol volgen.
Een andere vrijwilliger bekeek mijn adoptie aanvraag… deed het intake gesprek telefonisch… er volgde een virtueel huisbezoek en toen kwam het akkoord.
Ik moest nog wel een maand wachten voordat “Apple “ oud genoeg was om binnen de EU te reizen maar in die periode ging de stichting naar de safe haven en maakte filmpjes en stuurde mij die op .
Ook na haar komst in NL was de stichting altijd beschikbaar voor vragen en hulp en doen ze aan nazorg door gesprekken te voeren na bepaalde periodes.
In mijn woonplaats zijn best wat honden die uit het buitenland komen en hoor ook diverse verhalen over de betrokkenheid van die stichtingen… ik ben blij dat ik via FTS mijn Nedda naar Nederland heb gekregen en zou deze dames bij iedereen willen aanbevelen
Apple is geadopteerd in 2020.
Naar het overzicht met reviews